Landbouwakkoord te vaag

In de NRC wordt een inhoudelijke beschouwing gegeven door kennisinstituten over het mislukte overleg. In het kort komt het erop neer dat een van de redenen is dat het verdienmodel van de boeren niet door te rekenen was, omwille van een te onduidelijke of een open norm. Daar waar binnen Nederland eventueel wel prijsafspraken te maken zouden zijn met de boeren, is dit internationaal niet mogelijk. Hierdoor bleef er veel onzeker voor de boer.

Het uiteindelijke doel van het Landbouwakkoord was natuurherstel. Uitgewerkt in het akkoord werd wel de uitbreiding van natuurgebied. De wijze waarop en wat het effect zou zijn ten aanzien van natuurherstel, is niet te berekenen. Ook niet door de kennisinstituten.

Het juridische begrip “natuurinclusieve landbouw” werd geïntroduceerd, maar niet gedefinieerd. Wat moet daar nu onder worden verstaan?

Al met al was dit alles aanleiding voor met name de belangenorganisaties van de boeren om uit elkaar te gaan zonder Landbouwakkoord. De overheid is nu aan zet en heeft daar de komende zomermaanden de tijd voor. In september komt er een eenzijdig door de overheid opgestelde landbouwbrief, waaraan iedereen zich dan heeft te houden.

Wanneer ik dit artikel lees waarbij diverse begrippen voorbijkomen als “te vaag”, “focus op middellange termijn en niet op de urgente zaken die nu spelen”. Terwijl ook een grote groep boeren wordt vergeten, krijg ik het idee dat de focus van de overheid was gericht op de totstandkoming van een akkoord en minder op de inhoud. Ook de termijn waarbinnen dit moest gebeuren was te kort, waardoor zaken niet berekend en goed doorgedacht konden worden, met alle gevolgen van dien.